Prezentowany zbiór zawiera szkice o różnych sferach aktywności literackiej Jana Kasprowicza, która w swojej ważnej części była związana z szeroko pojętą – bo obejmującą również Kujawy – Wielkopolską. Stąd też poeta w Wielkopolsce i jej stolicy, Poznaniu, cieszył się szczególnym uznaniem i tu – przed II wojną światową – także ze względu na otrzymany przez miasto cenny księgozbiór twórcy, niestety zniszczony w trakcie okupacji niemieckiej – rozpoczęły się naukowe badania nad jego spuścizną, angażujące filologów związanych zarówno z Uniwersytetem Poznańskim, jak i innymi ośrodkami akademickimi. Do tej tradycji, opisanej we wstępie, nawiązuje ta publikacja: kilka artykułów dotyczy wielorakich, złożonych, choć nie raz też marginalizowanych związków poety z Poznańskiem (Beata Obsulewicz-Niewińska, Radosław Okulicz-Kozaryn, Katarzyna Sadkowska), pozostałe natomiast oferują analizy walorów estetycznych i filozoficznych jego pisarstwa (Urszula Pilch, Magdalena Saganiak, Rozalia Wojkiewicz, Joanna Zajkowka), dokonań translatorskich (Małgorzata Okulicz-Kozaryn, Dawid Osiński) i krytycznych (Urszula Kowalczuk), analogicznych zjawisk w literaturze powszechnej (Marcin Jauksz), sojuszy i przyjaźni twórczych (Piotr Kopszak, Wiesław Ratajczak, Magdalena Rudkowska).